Het Blazen
Het blazen is zwaar
en vergt veel van lippen en wangen. In principe wordt er op geblazen als
ware het een trompet. Omdat er geen ventielen op aangebracht zijn, kunnen
alleen natuurtonen worden voortgebracht. Voordat men goed kan blazen zijn
er wel een paar jaar voorbij.
Vroeger werd er in kleine groepen
geblazen, maar steeds om beurten. Een boer met zijn zoons, dochters, knechten
of een buur. Er wordt nooit tegelijk geblazen. De hoorn is niet te stemmen,
alhoewel sommige hoorns qua toon aardig dicht bij elkaar liggen. Soms
stelt een klein groepje blazers zich elders op en beantwoordt dan de roep
van een andere groep.
De melodie
De melodie
verschilt van Buurtschap tot buurtschap. Het is een wat klaaglijk geluid,
maar klinkt prachtig in het zo speciale Twentse coulisselandschap. Vaak,
zeker als het vriest, kun je de roep van verre horen. Het melancholische
geluid klinkt dan kilometers ver. De wijze van blazen verschilt van groep
tot groep, van buurtschap tot buurtschap. De blazers geven het aan elkaar
door: leren blazen is leren imiteren! Sommige blazers kunnen tot zeven
tonen uit de hoorn halen. Dat vergt veel lipspanning!
Periode
Het blazen van de midwinterhoorn gebeurt alleen in de periode vanaf de
eerste zondag van de advent (28 november) tot de drie koningen. (6 januari)
Muziekfragmenten
De onderstaande partij is de "oalde roap". Klik op de partij
of op de link om deze roep te horen. U kan ook op de andere fragmenten
klikken
|