LUR

dslagen.
 

De lur is een smal instrument met een conische boring die uitloopt in een platte schijf. Het instrument had een mondstuk dat lijkt op dat van een moderne trombone. Het instrument kan meer dan twee meter lang worden, en bestaat uit met ringen aan elkaar gekoppelde losse componenten en kan uit elkaar gehaald worden. Zo kan het gemakkelijk vervoerd worden.

 

De lur is afkomstig uit Scandinavië, en werd al 2000 jaar voor Christus vervaardigd. De oudst bekende blaasinstrumenten werden in de bronstijd vervaardigd, en werden meegegeven als grafgiften, of als offers in vennen achtergelaten. Deze instrumenten werden paarsgewijze gebouwd, waarbij het ene exemplaar het spiegelbeeld was van het andere.

   
De Romeinen kenden de Lure. Ze hadden er hele corpsen van die muziek maakten in zegetochten en - wellicht ook - directieve signalen tijdens de veldslagen.
   

De lure werd gebruik bij Germaanse volksfeesten en de zonnedienst, onder meer bij het feest van de dag- en de nachtevening, op 21 maart. In Kopenhagen staan op een zuil voor het stadhuis twee lurenblazers. Rond de jaarwisseling worden de beelden aangevuld door levende nazaten van de oude Germanen. Volgens oude traditie wordt hier het nieuwe jaar met het blazen op luren ingeluid. Het nieuwe jaar, de terugkeer van de zon.

 

In 1797 werden de eerste zes luren gevonden, drie paar, en in de periode 1797-1988 was het totaal aan gevonden instrumenten al gestegen tot 61. Opvallend is dat ze veelal paarsgewijs werden gevonden. De meeste luren, 38 stuks, werden in Denemarken gevonden. De andere in Zuid-Scandinavië en het Baltische gebied. De zwarte sterretjes zijn de vindplaatsen.

Een variatie op deze lure is een instrument met bij de klank-uitgang een metalen wolvenkop.

   

MUZIEK

melodie
natuurtonen